طوطی ها باید جیغ بزنند…
ما نمی توانیم بطور کامل سروصدا های طوطی را متوقف کنیم چون بالا و پایین رفتن و صداهای عجیب دراوردن و جیغ زدن طوطی از نشانه های سلامت و شادابی پرنده می باشد و جزی از وجود طوطی که کاملا طبیعی و نرمال است.هدف ما متوقف کردن جیغ زدن هایی که نرمال نیست و ناهنجاری رفتاری نامیئه می شود می باشد.از نزدیک شدن و توجه به وسایلی که پر سر و صدا هستن نزد طوطی خووداری کنین هربار که چیزی صدای ناخوشایندی داشت نزدیکش نشوید شما نزدیک اجسام صدا دار می شوین و به آنها توجه می کنین این همان چیزیست که طوطی شما می خواد ( جلب توجه) پس با استفاده از جیغ و سر و صدا جلب توجه شما را می خواهد زمانیکه طوطی جیغ می زند بیتوجه باشین و پیشش نروید بعد۱۰بار جیغ زدن طوطی ساکت می شود در مواقعی اتاق جداگانه داشته باشین و زمانیکه پرنده جیغ زدن را متوقف نمی کند مدتی به آنجا ببرینش.
از همه افراد بخواهین تنها زمانهایی که طوطی آرام است به او توجه کنن.طوطی ها با جیغ زدن به دنیا نمی یان بلکه عوامل اطراف جیغ زدن را به آنها یاد می دهد. همیشه توجه به پرنده در زمان مشادهده ناهنجاریهای رفتاریست. زمانیکه جیغ زدن متوقف شد و به آن توجه نکردین به طوطی سوت و صداهای مختلف یا حرف زدن یاد دهین و زمانیکه طوطی سوت می زند بهش توجه کنین و وقتی جیغ از پیشش بروین خواهین دید سوت جایگزین جیغ خواهد شد.طوطیها پرندگان اجتماعی هستن و شما چه علاقه داشته باشین چه نداشته باشین ساعاتی در روز صداهای مختلفی از خود در می آورن صدایی ره که به نظرتون بهتر است انتخاب کنین و بعد هربار تکرار به پرنده جایزه دهین.جایزه معمولا خوراکی و یا اسباب بازی می باشد و البته بهترین جایزه بیرون آمدن از قفس است. توجه داشته باشین یادگیری حرف زدن نیز در بین همین صداهای نامفهوم است.
علت جیغ زدن طوطی ها
ترس
جیغهای از روی ترس اکثرا با عواملی بیشتر از جیغهای عادی سروکار دارند. چرا که به محض رفع موضوع ترس این جیغها نیز تمام میشوند. اکثر طوطیهای دستآموز به ندرت به دلیل عاملی غیر از ترس جیغ میکشند. اگر غیر از این است, شما باید محیط زندگی آنها را بررسی کنید و یا موضوع را با تمام کسانی که با طوطی به نحوی مرتبطند در میان بگذارید. در واقع وضعیت او را دقیقا کنترل کنید. این بسیار مهم است که بفهمید چه عاملی غیر از ترس باعث جیغ اوست. عامل میتواند یک شیء جدید در محیط او باشد. یا خودِ محیط که مدام تغییر میکند, یا یک شخص که میتواند باعث آزار او باشد.
این پرندگان اکثرا به سبب وجود اشیاء بیخطر مثل یک عکس جدید, گلدان, اسباب بازی جدید یا یک دست لباس جدید به وحشت میافتند. اغلب دور نگهداشتن این اشیاء از طوطی میتواند راه حل مشکل باشد. مثلا, بهتر است اسباببازی جدید طوطی اینگونه به او معرفی شود که ابتدا اسباببازی را در فاصله چند متری و طوری که در دید او باشد بگذاریم و سپس به تدریج در طول روز آن را به قفس نزدیکتر کرده, رفتار پرنده و حرکات بدن او را زیر نظر داشته باشیم. اگر او هیچ حالتی از ترس از خود بروز نداد, نهایتا میتوانید اسباببازی را ابتدا بیرون قفس آویزان کنید و به محض اینکه دیدید او برای بازی با آن از خود اشتیاق نشان میدهد, میتوانید آن را از میله داخلی قفس آویزان کنید.
طوطیها اغلب از غریبهها ترس دارند, بنابراین افراد غریبه باید با احتیاط و آرام به آنها نزدیک شوند, نه اینکه از همان اول کاملا درکنار طوطی قرار گیرند. هر چه یک طوطی با مراقبت بهتر به یک غریبه معرفی شود, ترس او از آن غریبه هم زودتر خواهد ریخت. اگر میبینید کسی بارها باعث برانگیختن ترس در طوطی میشود, اما این ترس بعد از مدتها باز هم رفع نمیشود, شاید دلیلش این باشد که آن شخص چیز خاصی با خود دارد. این چیز میتواند یک لباس, عینک, آرایش خاص, لاک ناخن, یا یک کلاه باشد. باز هم به سادگی با برطرف کردن این چیزها مشکل حل میشود.
گاهی اوقات بی هیچ دلیل مشخصی طوطیها از یک شخص خاص میترسند. چنین شخصی باز هم میتواند با حوصله و تمرین اعتماد طوطی را جلب کند. میتوان مانند یک ” یخ شکن” عمل کرد, یعنی آرام و باحوصله به سمت قفس حرکت کرد, در حالی که سرپایین و غذای مورد علاقهی طوطی در پشت پنهان است,غذا را به درون ظرف غذا انداخت و زود به عقب برگشت. بعد از مدتی طوطی بجای ترس از این شخص احتمالا انتظار او را هم خواهد کشید.
محیط نگهداری
طوطی شما موجود بسیا باهوشی است. توانایی بسیار زیاد و خارق العاده ای از قبیل صحبت کردن، شمردن اعداد تا حل معما و کار با پازل را دارد،.ساعتها قرار دادن طوطی درون یک قفس آن هم فقط با یک نوع اسباب بازی، محدود کردن پرنده به بودن در یک مکان خاص، نداشتن فرصتی برای گشتن،جستجو و کند وکاو کردن و فقدان تنوع در مناطق بازی مختلف،همگی باعث بی حوصلگی پرنده می شوند. از داشتن تنوع در محیط زندگی پرنده و اینکه آن محیط مناسب برای زندگی او می باشد مطمئن شوید. محیط زندگی او را با انواع مختلف اسباب بازی و جابجا کردن آنها در طول مدت زمان بخصوصی متنوع کنید.همچنین شاخه هایی برای جویدن در اختیارش بگذارید (به آلوده نبودن شاخه ها به سموم شیمیایی و آلاینده های هوا و نیز به آلودگی میکروبی توجه کنید). چندین مکان مختلف خارج از قفس را برای بازی و سرگرمی در اختیار پرنده بگذارید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی نامناسب برای پرنده باعث بروز ناراحتی جسمی و ناخوشی او می شود و اغلب پرنده را مستعد مشکلات رفتاری از جمله جیغ کشیدن طوطی می کند. برای پرنده خود انواع خوراکیهای مناسب که شامل میوه تازه و سبزیجات است تهیه کنید. مقداری حبوبات پخته شده،مقداری مشخص و کنترل شده ای از مغزها( آجیل ) و مقدار کمی بذر و دانه به عنوان پاداش و پذیرایی برای او در نظر بگیرید.اگر پرنده شما عادت زیادی به خوردن تخمه دارد، جهت اصلاح و تنظیم خورد وخوراک پرنده باید اقدام کنید.
تنها بدون پرنده
بعضی از طوطی سانان اغلب در مواقع تنهایی جیغ می کشند. طوطی ها نباید در طول روز به حال خود رها شوند.اگر شما ساعت ۸ صبح خانه را ترک می کنید و تا ساعت ۶ عصر به خانه بر نمی گردید و طوطیتان در این فاصله زمانی تنهاست، باید شخصی را به منظور سرزدن و معاشرت با پرنده در این فاصله زمانی در نظر بگیرید. راه دیگر اینکه،پرنده ایی را به عنوان همدم برای او انتخاب کنید.حتی پرنده هایی از نژادهای مختلف که در قفسهای جداگانه نگه داری می شوند و هرگز نیز همدم هم نبوده اند می توانند محیط دوستانه ای برای یکدیگر فراهم کنند.(البته کاسکو ها موجودات حسودی هستند و ممکن است نتیجه مطلوبی نگیرید )
آلودگی صوتی
جیغ کشیدن کاسکو می تواند به راحتی تبدیل به یک عادت شود. بیشتر طوطیها سرو صدا و هیجان را دوست دارند و بشتر اوقات با تمام وجود مشغول آواز خواندن و ایجاد سرو صدا می شوند.. صدای آب،جارو برقی و سایر وسایل برقی می تواند تا حدودی توجه آنان را به خود جلب کند. اگر پرنده شما با چنین سرو صداهایی تحریک می شود و شروع به جیغ کشیدن می کند، آسانترین راه برای کاهش جیغ زدن،تشخیص علت شروع آن در پرنده و در صورت امکان حذف آن عامل از محیط پرنده می باشد.
شما می توانید یک چوب نشیمنگاه ( استند) قابل حمل t شکل تهیه کنید . این وسیله به شما این امکان را می دهد که در هنگام سرو صدای لوازم خانه از قبیل خشک کن و غیره،طوطی خود را به اتاق دیگری ببرید تا از صدا دور باشد.
البته شما هر دفعه نمی توانید در هنگام استفاده از وسایل خانه که تولید سرو صدا می کنند ،طوطی خود را به اتاق دیگری ببرید،دراین مواقع اسباب بازی جدیدی مانند درب پلاستیکی و یا درب چوب پنبه ای یک بطری و یا تکه ای از یک لوگو را برای سرگرمی در اختیارش قرار بدهیدتا حواسش را از سرو صدا پرت کنید. این کار باعث می شود تا توجه اش به سرو صدای ناخواسته محیط کم شود و بیشتر علاقه اش به بازی جلب شود تا جیغ کشیدن؛گاهی صدایی از فضای خارج منزل طوطی را تحریک می کنند مانند صدای دزدگیر اتومبیلها که باز سر گرم کردن طوطی به روش مذکور توصیه میشود.
جیغ زدن الگو براداری شده
یکی از راههای برخورد با رفتاری الگو برداری شده مانند جیغ زدن؛اموزش یک رفتار جایگزین است.برای مثال شکلی ازآواسازی که تحمل ان آسانتر و یا حتی گوش کردن به آن لذتبخش تر است می تواند جایگزین جیغ زدن شود.
دو روش آموزش چنین صدای آوازی وجود دارد،.انتخاب و تقویت یکی از صداهای دلخواهی که هم اکنون طوطی شما در می آورد و دیگری آموزش یک صدای جدید
روش اول
به محض اینکه طوطی شما صدایی را که دوست دارید در می آورد، او را بی درنگ تحسین و تشویق کنید . در زمان آموزش،پاداش دادن به آن رفتارهایی که شما مایلید توسط طوطی تکرار شوند و افزایش یابند بسیار مهم است.طوطی در نظر دارد که شما به کدامیک از رفتارهای او پاداش بیشتری می دهیدپس آن را تکرار می کند،اکثر طوطیها عاشق نوازش سرشان و مورد توجه واقع شدن توسط صاحبشان هستندواز غذاهای مخصوصی لذت می برند،بنابراین هنگامی که طوطی صداهای دلخواه شما را در می آورد به او پاداش بدهید
روش دوم
آموزش یک صدای جدید زمانبر است و در این روش شما خودتان صدا را ایجاد می کنید،برای مثال،ممکن است شما انتخاب کنید که به طوطیتان یاد بدهید که چگونه آهنگ کوچکی را سوت بزند ،سوت زدن آهنگی را شروع کنید(این آهنگ می تواند به کوتاهی دو نت باشد) و به محض اینکه طوطی شروع به سوت زدن کرد حتی در صورتیکه هنوز کاملا قادر به کپی کردن اهنگ شما نیست,تلاشش را با پاداشی تقویت کنید.به مرور زمان با ادامه دادن سوت زدن همان آهنگ ،طوطی شما مهارتهای سوت زدنش را قدم به فدم بهبود می بخشد و اهنگی که شما آموزش دادید واضح تر می شود تا بالاخره می تواند آهنگ شما را کپی کند
مطمئن باشید هر زمانیکه طوطی شما سوت می زند به او پاسخ مناسب دهید و برای پاسخ دادن به تلاشهایش منتظر زمانی نباشید که فراگیری آهنگ کامل شده است.یاد دادن رفتار جدید مانند سوت زدن یک آهنگ زمانبر است و هر قدمی که طوطی شما بر می دارد باید تشویق شود تا علاقه او به فراگیری و انجام رفتار جدید(دراینجا سوت زدن یک آهنگ) حفظ شود.هر چقدر یک رفتار جدید بیشتر تقویت شودطوطی شما بیشتر آن رفتار را ازخود نشان می دهد.مطمئن باشید صدایی را که برای آموزش به پرنده انتخاب کرده اید،صداییست که برای مدت زمانی طولانی می توانید با آن زندگی کنید و هنگامی که بارها و بارها تکرار می شود،خیلی آزار دهنده نگردد.
جیغ کشیدن برای جلب توجه
سان است که از همان زمانیکه طوطی وارد منزل می شود به او یاد بدهیم که برای جلب توجه جیغ نکشد.روزی که طوطی فرا گرفت که برای جلب توجه و نیازهایش جیغ بکشد وبه صورت تکراردرآمد،تغییر این رفتار خیلی مشکل و زمانبر است.
بیشتر طوطی ها به طور طبیعی در هفته های اول ورود به یک منزل و حتی هنگامی که برای مدتی در قفسشان رها می شوند ،تقریبا ساکت می مانندکه تا حدوی به خاطر عصبی بودن پرنده و عدم اطمینان از محیط اطرافش می باشد.با گذشت زمان پرنده شهامت و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند.اکنون ممکن است که نیاز داشته باشد که بیرون از قفس باشد ؛برای مثال ممکن است هم اکنون دریافته باشدکه بودن در بیرون از قفس خوشایند است،ممکن است سر و صدا کند تا با او باز ی شود یا نوازش شود.نیاز به گفتن نیست که هر پرنده خانگی به دریافت مقدار معینی توجه مستقیم به طور روزانه نیاز دارد.غیر منطقیست که انتظار داشته باشیم که یک طوطی ،تمام طول روز را ساکت بنشیند و صبورانه با خودش بازی کند.به هر حال اگرشما توجه زیادی به طوطی خود می کنید ولی او با جیغ زدن توجه بیشتر و بیشتری را مطالبه می کند ،چه کار باید کرد؟
در ابتدا به پرنده خود نشانه ی صدا زدن(یک سوت دلنشین؛یک کلمه،یک هوم گفتن و غیره) یاد بدهید که کوتاه باشد .دوباره یاد آوری می شود با اولین پاسخ پرنده به این نشانه ی صدا کردن،باید هر تلاش پرنده تحسین و تقویت شود .
در ثانی جیغ زدنها را نادیده بگیرید و از حالا فقط به نشانه صدازدن (یا تلاشهایی که برا ی فرا گرفتن آن می کند)پاسخ دهید،.بیشتر طوطی ها چیزی را بیش از مصاحبت و همراهی دوست ندارند و اگر اتاق را ترک کنید و زمانیکه ساکت است به سرعت به عنوان پاداش برگردید (در مورد طوطی هایی که پیوسته جیغ می زنند ،می تواند چند ثانیه باشد) ،طوطی به سرعت یاد می گیرد با ساکت بودن بیش از پر سر و صدا بودن،پاداش می گیرد.
در مورد طوطی هایی که خیلی جیغ می کشند،محل را ترک کنید و هر وقت که پرنده شما جیغ زدن را متوقف کرد،حدود ده ثانیه صبر کنید و به نزد طوطی برگردید و او را تحسین کنید و به او توجه زیادی بدهید،پس از این حرکت اولیه،دفعه بعد که طوطی جیغ زدن را متوقف کرد ،چند ثانیه بیشتر صبر کنید وسپس با پاداشی از جمله توجه و تحسین و غذای مورد علاقه به سوی او باز گردید.این کار را ادامه دهید تا زمانیکه چند دقیقه بعد از توقف جیغ زدن بتوانید دور بمانید.برای.رسیدن به این مدت زمان، این آموزش ممکن است چند هفته طول بکشد اما طوطی شما خواهد آموخت که سکوت برابر است با توجه گرفتن و جیغ زدن برابر است با عدم توجه شما. هنگام جیع زدن طوطی؛ هرگز سر پرنده داد نزنید و سر و دست خود را تکان ندهید زیرا پرنده آن را به عنوان توجه شما تلقی می کند و به جیغ زدن مبادرت می ورزد.
جیغ های ارتباطی
بسیاری از گونههای طوطی در دستههای بزرگ زندگی میکنند و در بیشتر آنها پیوندهای محکمی بین دو جفت برقرار میشود. این نشان میدهد که یک طوطی هیچگاه تنها از آن خود نیست. به عنوان حیوانی که همیشه مورد توجه شکارچیان است, طوطی همیشه باید در حال آمادهباش باشد, چنان هوشیار که از چنگ یکی فرار نکرده به چنگ شکارچی بعدی نیفتدو این تقریبا برای یک طوطی تنها غیرممکن است. بنابراین زندگی در کنار جفت یا در یک دسته چیزی بیش از یک همراهی ساده است.
تقریبا کسی نیست که بتواند همه اوقات روز را در کنار پرنده خود باشد. با این حال طوطیها میتوانند بیاموزند چطور زمان قابل توجهی را با سرگرمکردن خود سپری کنند. البته این زمان نباید خیلی طولانی باشد و بهتر این است که این زمانها چرخشی و نامنظم باشند. در خلال این زمانها طوطیها اغلب صداهایی برای ارتباط با دسته (یا خانواده) یا جفت دلخواه خود درمیآورند.شناخت این جنس صداها بسیار اهمیت دارد, چراکه پاسخ به این صداها, در حکم این است که او تنها نیست و شما در همین نزدیکی هستید و به این ترتیب طوطی را به آرامش خواهد رساند.شما خیلی ساده میتوانید با جملاتی مثل “من همینجام” یا با سوت زدن اعلام حضور کنید. بسیاری از طوطیداران برای اینکار یک بازی کوچک بامزه اختراع کردهاند, به این نحو که سوتهایی آهنگین استفاده میکنند که در هر بار که تکرار میشوند, آهنگشان پیچیدهتر میشود.
گاه طوطی یک صدای ساده درمیآورد که به معنای “کجایی؟” است و گاهی جیغ میکشد تا توجه شما را جلب کند. به تفاوت این دو توجه داشته باشید. اگر طوطی شما جایی است که نمیتواند پاسخ شما را بشنود و مدام جیغ میزند, به احتمال زیاد برای توجه شما نیست که جیغ میزند. در چنین مواردی صبر کنید تا آرام شود, بعد پیش او بروید.
رفع جیغ طوطی ها
تشخیص دهید که برخی جیغ زدن های طوطی نرمال می باشد:
ما نمی توانیم بطور کامل سروصدا های طوطی را متوقف کنیم چون بالا و پایین رفتن و صداهای عجیب دراوردن و جیغ زدن از نشانه های سلامت و شادابی پرنده می باشد و جزی از وجود طوطی که کاملا طبیعی و نرمال است.هدف ما متوقف کردن جیغ زدن هایی که نرمال نیست و ناهنجاری رفتاری نامیئه می شود می باشد.
جیغ زدن را تشویق نکنید:
از نزدیک شدن و توجه به وسایلی که پر سر و صدا هستن نزد طوطی خووداری کنین هربار که چیزی صدای ناخوشایندی داشت نزدیکش نشوید شما نزدیک اجسام صدا دار می شوین و به آنها توجه می کنین این همان چیزیست که طوطی شما می خواد ( جلب توجه) پس با استفاده از جیغ و سر و صدا جلب توجه شما را می خواهد زمانیکه طوطی جیغ می زند بیتوجه باشین و پیشش نروید بعد۱۰بار جیغ زدن طوطی ساکت می شود در مواقعی اتاق جداگانه داشته باشین و زمانیکه پرنده جیغ زدن را متوقف نمی کند مدتی به آنجا ببرینش. از همه افراد بخواهین تنها زمانهایی که طوطی آرام است به او توجه کنن.
سوت زدن به پرنده یاد دهید:
طوطی ها با جیغ زدن به دنیا نمی یان بلکه عوامل اطراف جیغ زدن را به آنها یاد می دهد. همیشه توجه به پرنده در زمان مشادهده ناهنجاریهای رفتاریست. زمانیکه جیغ زدن متوقف شد و به آن توجه نکردین به طوطی سوت و صداهای مختلف یا حرف زدن یاد دهین و زمانیکه طوطی سوت می زند بهش توجه کنین و وقتی جیغ از پیشش بروین خواهین دید سوت جایگزین جیغ خواهد شد.
رفتارهای مثبت پرنده را تشویق کنید:
طوطیها پرندگان اجتماعی هستن و شما چه علاقه داشته باشین چه نداشته باشین ساعاتی در روز صداهای مختلفی از خود در می آورن صدایی ره که به نظرتون بهتر است انتخاب کنین و بعد هربار تکرار به پرنده جایزه دهین.جایزه معمولا خوراکی و یا اسباب بازی می باشد و البته بهترین جایزه بیرون آمدن از قفس است. توجه داشته باشین یادگیری حرف زدن نیز در بین همین صداهای نامفهوم است.
خب به پایان این مقاله از جیغ زدن طوطی رسیدیم و امیدوارم که برای شما عزیزان مفید بوده باشه. سوالات خودتون رو برای ما در انتهای این صفحه کامنت بگزارید . یا اگر نظری راجب جیغ کشیدن طوطی یا کاسکو دارید خوشحال میشیم با ما در میان بگزارید